Sigismund pojęciowo przeciwstawił rzymskim i określał jako leges nostrae były "naszymi" w dwojakim sensie: etnicznym - jako prawa Burgundów, i polityczno-instytucjonalnym - jako produkt królewskiej kodyfikacji przeprowadzonej za zgodą i przy współpracy możnych (habito consilio comitum et procerum nostrorum <gap> communi tractatu compositae et emendatae). Nie da się tego powiedzieć o prawach rzymskich. Król Burgundów nie mógł przedstawiać się jako ich kodyfikator. Zapewniał tylko sędziów, że mogą otrzymać ich spis z objaśnieniami (formam et expositionem legum conscriptam) i zalecał, żeby się z nim zapoznali. Spis ten to zapewne tzw. Lex Romana Burgundionum, kompilacja zawierająca wybrane fragmenty rozmaitych kodyfikacji i traktatów prawniczych z czasów