i nawiązki frilinga. Liberi pojawiają się w Prawie Sasów zaledwie trzy razy. W tytule XVII wspomniano, że od oskarżenia o zabójstwo cudzego niewolnika edeling może oczyścić się przysięgą złożoną samotrzeć (III iurantibus negetur), friling zaś musi w tej samej sytuacji złożyć przysięgę w "pełnym", zapewne dwunastoosobowym składzie (a libero <gap> pleno sacramento negetur). W tytule XXXVI wspomniano pospolitych wolnych dlatego, że w razie popełnienia drobnej kradzieży płacili oni skarbowi królewskiemu fredus niższy niż edelingowie, ale wyższy niż litowie. Wreszcie w tytule LXIV mowa nie o wolnym człowieku w ogólności, lecz o wyzwoleńcu, który pozostawał pod mundem jakiegoś edelinga (liber homo qui sub