sytuacji bowiem ta sama właściwość może być w odczuciu osoby naznaczonej stygmatem uważana za zdyskredytowaną, w innej zaś jedynie za dyskredytującą.&lt;/&gt;<br><br>&lt;div1&gt;&lt;tit1&gt;DEWIACJA OSIĄGNIĘTA I PRZYPISANA&lt;/&gt;<br><br>Milton Mankoff rozwinął myśl Goffmana, że stygmat może wynikać nie tylko z zachowania, ale również z faktu bycia kimś, posiadania cechy lub właściwości, o których sądzi się, że są uwłaczające, poniżające, dyskredytujące, gorsze lub po prostu "inne" w zakresie wykraczającym poza tolerancję grupy czy środowiska na obcość.<br>Mankoff wyróżniał dwa zasadnicze rodzaje dewiacji: dewiację osiągniętą i dewiację przypisaną. Zdaniem Mankoffa normy czy reguły społeczne można naruszać dwojako - przez zachowanie uznawane za sprzeczne z normami oraz przez sam