z 1832 r. zwano ten nowy Manifest "Wielkim" lub "Poitierskim".<br>&lt;gap reason="sampling"&gt;<br>Tłumaczył w niej, jak ma wyglądać przyszła "wojna ludowa": powszechny, jednorazowy zryw ogółu mieszkańców kraju, którzy chwytają za kosy, widły, siekiery i samą swoją masą miażdżą opór nieprzyjaciela. W sposób bardziej przystępny, w formie pytań i odpowiedzi, wyłożył Kamieński tę samą myśl w wydanym o rok później Katechizmie demokratycznym. Obie książki zdobyły sobie ogromną popularność w kołach patriotycznych, za to wzbudziły zgrozę w konserwatywnym ziemiaństwie. Zygmunt Krasiński (jako Spirydion Prawdzicki) przeklął w Psalmie miłości to, co zdawało mu się zachętą do wyrżnięcia szlachty; rewolucji społecznej przeciwstawiał własne, solidarystyczne hasło: "z szlachtą