ze złości:<br>"Ależ bies mi nasłał gości!<br>Po co? Na co? Jakim prawem?<br>Rozstaniemy się niebawem!"<br>I potrząsnął już rękawem,<br>Aby zakląć baby w żaby,<br>Ale rozmach wziął za słaby;<br>Chciał przemienić je w dwie miotły,<br>Lecz mu palce się zaplotły;<br>Zebrał w sobie cały zapał<br>I wysilał się, i sapał,<br>By je zmienić w łyżki stare,<br>W białe myszki, w kapców parę,<br>W dwie marchewki, w dwa rogale,<br>Lecz mu jakoś nie szło wcale.<br><br>Tupał, klaskał, bił się w łydki.<br>Klął pod nosem w sposób brzydki,<br>Wreszcie krzyczeć jął jak dzikus:<br>"Hokus-pokus, fikus-pikus!"<br><br>A staruchy zeń szydziły:<br>"Cóż