dokładnie niemal w rocznicę pierwszej łódzkiej premiery operowej (był to oczywiście "Straszny dwór"), przypomina, że tutejsza scena zawsze miała ambicje. Krawiec kraje, jak mu materii staje, więc spektakl nie jest może zbyt atrakcyjny wokalnie (poza znakomitą rolą Zbigniewa Maciasa jako inspicjenta Michonneta). Bardzo jednak interesująca i atrakcyjna estetycznie jest wizja sceniczna Tomasza Koniny (reżyser jest też autorem scenografii). W sumie spektakl zdecydowanie do oglądania. <br><br>&lt;au&gt;Dorota Szwarcman&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;W GALERII&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Artyści prześwietlają koncerny&lt;/&gt;<br><br>Mam nadzieję, że nikogo nie zrazi tytuł wystawy, który brzmi jak temat wykładów naukowych na jakimś alternatywnym uniwersytecie: "Inc. Sztuka wobec korporacyjnego przejmowania miejsc publicznej ekspresji". W gruncie rzeczy bowiem