w Polsce w epoce pseudoklasycyzmu (1918) &#150; wyprowadzić można wniosek, że prawo obywatelstwa w dziejach polskiej myśli estetycznoliterackiej oraz znaczącą w niej pozycję zapewnił sobie Borowski przede wszystkim dwiema rozprawami: napisanymi na ogłoszony przez Uniwersytet Wileński konkurs Uwagami nad poezją i wymową pod względem ich podobieństwa i różnicy (1820) i ściśle z nimi korespondującą pracą O wpływie obcych wzorów, starożytnych i nowych, na ukształcenie smaku (1826).<br> Oczywiście, nie oznacza to, iż osobowość, biografię duchową oraz spuściznę naukową i literacką wileńskiego profesora poezji i wymowy wyczerpują bez reszty obydwie wymienione publikacje. Posiadane informacje o jego życiu i działalności, aczkolwiek rzeczywiście dość skąpe