zespoły organizmów <br>osiadłych udokumentowane są dopiero poczynając od początku drugiej epoki kambru (tommotu), kiedy wody morskie wlały się na stromatolitowe laguny Syberii. Wraz z wytrącającymi węglan wapnia glonami, trudnymi zazwyczaj do <br>&lt;page nr=137&gt;<br>&lt;gap&gt;<br>sklasyfikowania (ryc. 5.4), występowały tam masowo gąbki o ciałach wzmocnionych <br>wapiennymi porowatymi ściankami - archeocjaty.<br>Nawet przewaga erozji nad sedymentacją nie zabezpiecza osiadłego organizmu przed <br>nieuchronnie tworzącymi się wokół niego zaspami osadu. Najprostszą ochroną jest <br>lejkowaty kształt ciała, co łatwo uzyskać drogą ograniczenia wzrostu do górnej jego krawędzi. Taki kształt ma większość filtrujących organizmów rafowych, niezależnie od pochodzenia. Prąd wody, opływając stożek, wspomaga także przepływ przez jego ścianę.<br>Taki też