Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Wszechświat
Nr: 7-8
Miejsce wydania: Kraków
Rok: 1958
utrzymania cząsteczek gazów. Gruba warstwa chmur, charakterystyczna linia terminatora, i wreszcie świecąca otoczka wokół Wenus, obserwowana przy przejściu jej przed tarczą Słońca, wskazują na obecność dość gęstej atmosfery. Przyśpieszenie w polu grawitacyjnym Wenus ma wartość 8,74 m/s-2 i wskutek tego prędkość ucieczki wynosi tylko 10,2 km/sek. Powoduje to, że atmosfera jej jest rozleglejsza niż ziemska, zaś przypuszczalne ciśnienie atmosferyczne wynosi ok. 0,84 atm. H. Strughold opracował schemat ewolucji atmosfer planetarnych wyróżniając 5 zasadniczych typów: wodorowa, wodorowo-tlenowa, tlenowa, atmosfera dwutlenku węgla i pary wodnej oraz atmosfera kwasowęglowa. Opierając się na danych obserwacyjnych skład atmosfery Wenus
utrzymania cząsteczek gazów. Gruba warstwa chmur, charakterystyczna linia terminatora, i wreszcie świecąca otoczka wokół Wenus, obserwowana przy przejściu jej przed tarczą Słońca, wskazują na <page nr=187> obecność dość gęstej atmosfery. Przyśpieszenie w polu grawitacyjnym Wenus ma wartość 8,74 m/s-2 i wskutek tego prędkość ucieczki wynosi tylko 10,2 km/sek. Powoduje to, że atmosfera jej jest rozleglejsza niż ziemska, zaś przypuszczalne ciśnienie atmosferyczne wynosi ok. 0,84 atm. H. Strughold opracował schemat ewolucji atmosfer planetarnych wyróżniając 5 zasadniczych typów: wodorowa, wodorowo-tlenowa, tlenowa, atmosfera dwutlenku węgla i pary wodnej oraz atmosfera kwasowęglowa. Opierając się na danych obserwacyjnych skład atmosfery Wenus
zgłoś uwagę
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego