na wycieczki objazdowe po gwiezdnym miasteczku, aż do zakochania się w tym świecie gigantycznych maszyn i białych skafandrów, które to uczucie ma zaowocować niepowstrzymaną chęcią latania w kosmos. Wielu z nich spotka potem poważne rozczarowanie, gdy zrozumieją, że nigdy nie wejdą na pokład promu kosmicznego. Prawda jest taka, że wskutek selekcji odpadnie z programu większość z nich. Nie wytrzymają testów sprawności fizycznej, nie mają odpowiedniej psychiki albo po prostu szczęścia. Niepoprawni optymiści ubiegają się o zakwalifikowanie do lotu w kosmos nawet przez 10 lat, regularnie przystępując do ogłaszanych co dwa lata kolejnych werbunków. Wprawdzie, jak mówi Allan Bean, uczestnik misji Apollo