Z zależności (4.65) wynika, że nowy wektor y ma rozkład normalny z jednostkową macierzą kowariancji i wektorem średnim <gap>. Przekształcenie Karhunena Loeve'go powoduje transformacje elipsoidalnych powierzchni stałej gęstości prawdopodobieństwa dla wektorów x na sferyczne powierzchnie stałej gęstości dla nowych wektorów y. Macierz L przekształca więc elipsoidalne skupiska obszarów na skupiska sferyczne. Nowe wektory y mają nieskorelowane składowe o rozkładzie normalnym. Porządkując składowe y(p) wektora y w kolejności malejących odpowiednich wartości własnych 3 macierzy C, możemy odrzucić składowe o najmniejszej sile dyskryminancyjnej zostawiając nową przestrzeń parametrów <gap> zredukowanym wymiarze <gap>. Dla sprawdzenia, czy rezygnacja z pewnej liczby parametrów nie spowoduje istotnego zmniejszenia właściwości