dzieciom w Sarniej szczęśliwie zawiązała pępki.<br>- Ciekawe kiedy się pokaże? - przystanęła nasłuchując Marta, ale brzmiał tylko tryl kosa i perkusja dzięcioła.<br>- Kto?<br> - Płowy.<br>- Myślałam, że pozostał w domu.<br>- Oczywiście pozostał.<br>Płowy, kundel postury basiora, przypominał szkielet obciągnięty sparszywiałą skórą, gdy kilka lat temu przywlókł się z lasu i legł na siedlisku Marty. Miał przestrzeloną nogę. Z wycieńczenia nie mógł już wstać, tylko wyszczerzył się z rozpaczy, bezsilności i urazy do człowieka. Musiał srogo doświadczyć od tego gatunku.<br>Marta rozpoczęła ratunek od napojenai ciepłym mlekiem. Odkarmiony i wykurowany z czasem raz jeszcze zaufał dwunogiemu, przywiązał się do Marty jak tylko pies potrafi