mnie to zrażało do Jana i sprawiało, że <br>moje przywiązanie do Jasi, Jasi, która rozumiała wszystko, <br>rosło. Zapewne, że gdyby Jasia nie była lalką... Ale <br>przyjaźń z Jasią, taką właśnie, jaka była, <br>miała także wiele dobrych stron. <br><br>Jasia wierzyła, że potrafię dokonać wszystkiego, czego <br>tylko zechcę... <br><br>Jasia wiedziała, że jestem silna, zręczna i przedsiębiorcza... <br>Jasia nigdy nie krytykowała ani mnie, ani moich zamierzeń! <br>I nie potrzebowałam nawet czynić jakiegoś wysiłku, <br>żeby zasłużyć na jej przyjaźń, ani obawiać <br>się, że ją utracę. Należała przecież tylko <br>do mnie. <br><br>Przyjaźń z Jasią była więc naprawdę wygodną <br>przyjaźnią. Ale mimo to pewnego wieczoru, kiedy siedziałam