ośmieliło się zbuntować: Hapor Wielki, Mon Ijasz, Grau Kovakann. Mówią o nich pieśni powtarzane przez Szepczących, śpiewane przy ogniskach przez drwali i rolników. Pierwszy zginął na krzyżu. Drugiego nadziano na pal. Trzeciego złożono w ofierze Zewnętrznemu Kręgowi. Uprzednio wyłupiono im oczy, wyrwano języki, poobcinano palce u rąk i nóg, zdarto skalpy. To zdarzyło się dawno, bardzo dawno. Od pokoleń nikt się nie buntował. Żaden władca.<br>Illan pokonał kolejno trzech przeciwników. W walce o wejście do ósemki najlepszych wojowników turnieju jego rywalem był wysoki muskularny młodzieniec w czerwonej przepasce na biodrach. Jego skóra lśniła od potu, a plecy i piersi pokrywały tatuaże