w dwunastnicy... zaraz będę wychodził". Łagodnie uśmierzał żałosne wymiotne protesty swego zgwałconego gospodarza. A ta kobieta, co stoi przy nim i obciera cieknącą ślinę, też coś mówi, a przecież jej słowa wcale nie dochodzą do ciebie - słyszysz tylko słowa swego gwałciciela. Płynie w tobie, wychodzi z dwunastnicy, ale w żołądku skręca, bo chce z drugiej strony zobaczyć wejście przełyku. Robi to sprawnie, bezbłędnym ruchem wielokrotnego gwałciciela. Jego słowa są spokojne - jak słowa pilota słyszane w głośniku. Proszę zapiąć pasy, wlatujemy w rejon turbulencji... Wszystkie słowa, które teraz piszę, dotykają wraz ze wciąż obecnym we mnie czarnym wężem - obleśnie i miękko wędrują