manewrach udało mu się ustawić samochód we właściwym kierunku. Ruszył. Za nim uformował się pochód. Alicja szła pierwsza, kilka kroków za syrenką, a za nią pozostali, wciąż uśmiechając się pod nosem, lecz zarazem starając się powściągnąć wesołość, gdyż bądź co bądź uczestniczyli w pogrzebie.<br>Kiedy dotarli do wylotu uliczki, samochód skręcił w przeciwną stronę niż ta, z której nadjechała Alicja; kondukt skręcił za nim. Z początku posuwali się wolno. Alicja rozglądała się: co jeszcze wyda się jej znajome? Jednakże żaden z mijanych budynków na głównej ulicy nie wywołał echa w jej pamięci; w tej części miasteczka chyba nigdy nie była. Z