z niego dawała ludziom szczęście.<br>I ludzie byli piękni.<br>I byli szczęśliwi.<br>Dzieciaki odszukały miejsce źródełka.<br>Znalazły.<br>Było zarośnięte, zaśmiecone.<br>Ale oczyściły je<br>i znów zabulgotała woda.<br>Gdy dorośli cuchnęli pachnidłami czarnoksiężnika<br>- byli smutni i starzeli się,<br>dzieciaki, które piły wodę ze źródełka,<br>były zdrowe i tryskały radością.<br>Wszystkie miały skrzące oczy i rumiane buzie.<br>Śpiewały piosenki, dzieliły się chlebem,<br>oblepiały wszystkich czerwonymi serduszkami<br>i pozdrawiały się nawzajem: &lt;orig&gt;sie ma&lt;/&gt;!<br><br>Ucieszyła się tym starsza, piękna Pani<br>i myślała sobie:<br>- Jeszcze kiedyś w tym kraju będą ludzie szczęśliwi.<br>Będą żyli długo<br>i będą się kochali.<br><br>I ja tak wierzę.<br>I ja taką