w Warszawie?<br>- Hm, jak by to rzec... dobrze, i źle!... Dobrze, bo w całej podchorążych szkole faworyt, jeden z najpierwszych, umiejętności potrzebne dla oficera opanował expedite...<br>- No, no! - burknął zjadliwie pod wąsem pułkownik.<br>- A zaś źle, bo jak to może sąsiadowi kochanemu wiadomo, widoki teraz na oficerstwo w wojsku naszym słabe... słabiutkie!<br>&lt;page nr=64&gt; - Słyszałem coś...<br>- Ano właśnie!... Armia przecie nieliczna, a oficerów po napoleońskim czasie - bez twej, Piotrusiu, obrazy - jak psów nam pozostało...<br>- Niechże cię... za to przyrównanie! - żachnął się pułkownik. - Zostało, nie zostało, a takich pono nieprędko świat zobaczy, jak napoleońscy!<br>- Nie zaprzeczam, Piotruś... ale że młodym miejsca zatkali na długie