z ciotką, a potem jeszcze parę razy na mieście.<br>Miałam wrażenie, że ja też pamiętam jej twarz, ale nie mogłam przypomnieć sobie skąd.<br>- Zna pani moją rodzinę? - spytałam.<br>- Tu wszyscy się znają - odrzekła z tym swoim niepokojąco słodkim półuśmiechem. Powinnam się spodziewać, że nie odpowie wprost, tylko schowa się za sloganem, który niczego nie wyjaśniał. - Jak się pani podoba okolica? - spytała grzecznie.<br>- Właściwie nie znam jej. Spacerowałam trochę w pobliżu Zawrocia, a potem zaczęła się ta prawdziwa pora deszczowa i przez tydzień wpatrywałam się w ogień na kominku.<br>- I nad jeziorem także pani nie była?<br>- Nawet nie wiem, że jest tu