ale muza moja. Posłuchaj, coś ekstra!<br>Chwycił za gitarę. Ułożył lewą łapę na gryfie, skupił myśli, wzrok wbił w ziemię i nagle ruszył z kopyta, szarpnął struny z taką siłą, z takim natężeniem w twarzy, że niemieccy ekspresjoniści to przy nim flaki z olejem. Po instrumentalnym wstępie nadszedł czas na słowa. Leciało to mniej więcej w tym stylu:<br><br>Idę wolno ulicą<br>Adidasy mi się świcą<br>Dres mam lekko ujebany<br>Ktoś dziś będzie pałowany<br><br>Tu następowała solówka, runda pierwsza, która w wykonaniu Rubina przypominała bójkę sam na sam z gitarą.<br><br>Zapierdolę dwóch-trzech gości<br>Aż do żywej białej kości<br>Moja klatka moja