doskonale zachowujący się w stanie kopalnym. Maleńkie fosforanowe tarczki uzbrajały kutykularne pierścienie okryw ciała Palaeoscolecida (ryc. 7.4), podobne jak u priapuloidów. W toku ewolucji tarczki te zmieniały pokrój od stożkowatego z wieńcem guzków (Hadimopanella, Utahphospha) do tareczkowatego (Milaculum).<br>Inny rodzaj tropów, które pojawiły się na początku kambru, to wzmocnione śluzem <br>kanały prowadzone poziomo tuż pod powierzchnią dna. Ruch następował dzięki fali <br>perystaltycznej tylko od dolnej strony, czyli na podobieństwo podeszwy ślimaków. Inne ich cechy dowodzą planu budowy całkiem odmiennego od dzisiejszych mięczaków. Nad powierzchnię osadu wystawiały bowiem rurkowaty narząd, który pozostawiał podłużne rozcięcie nad kanałem. Wnętrze kanału wyścielone jest iłem