tyłem do Awaru, wpatrzony <br>w jasne półkole drzwi. Awaru, kryjąc się za podwyższeniami, <br>na których leżały poukładane w rzędy kamienie <br>i różnobarwne kryształy, dotarł w pobliże <br>mężczyzny. Czekał teraz, aż ten odwróci się <br>w inną stronę, aby wymknąć się niepostrzeżenie <br>na zewnątrz. Ale mężczyzna ani drgnął. W wielkiej <br>ciszy było słychać brzęczenie muchy i dochodzące <br>z daleka stukoty.<br><br>"Wstanę - postanowił Awaru - i po prostu <br>przejdę obok niego".<br><br>Podniósł się i wyszedł z ukrycia, a w tej chwili <br>mężczyzna niecierpliwie machnął ręką, uczynił <br>krok w stronę wyjścia, zawahał się i powiedziawszy <br>coś do siebie cicho, zawrócił. Awaru nie zdążył <br>się już cofnąć