z nim walki - z taką siłą pchał się do śpiwora. Lecz tym razem pies nie wrócił do namiotu. Przykucnął przy moich nogach i zaczął wietrzyć, wciągając ze świstem powietrze nadpływające od strony szczytu: "Może czuje jakieś dzikie zwierzę kryjące się w lesie?" pomyślałem.<br>Sebastian wciąż wietrzył i wietrzył, jak gdyby smakując zapach nocnego powietrza. Wreszcie zaskomlił cichutko.<br>Zrobiłem trzy kroki w kierunku lasu. Sebastian podniósł się i poszedł za mną. "Kie licho?" - pomyślałem. I zatrzymałem się. Wtedy pies również przystanął.<br>Z namiotu wychyliła się główka Kasi.<br>- Co się stało? Dlaczego pan nie śpi? - spytała mnie szeptem. Przykucnąłem i powiedziałem jej do