kogoś innego. Z perspektywy czasu tamta ucieczka kojarzy się jej z wielką niedojrzałością. Wtedy jeszcze nie dorosła do prawdziwego związku, nie była przygotowana do małżeństwa, a przede wszystkim zupełnie nie przemyślała decyzji o tym ślubie. - Nawet teraz, kiedy o tym myślę, czuję wstyd - przyznaje ze smutkiem. - Zachowałam się jak przestraszona smarkula. Miałam swoje powody, ale powinnam to wszystko załatwić w trochę inny sposób. I nie w kościele. To był wielki szok. Nie tylko dla niego, ale również dla naszych rodziców i znajomych. Dla wszystkich.<br>Monika nauczyła się, że pośpiech jest naprawdę bardzo złym doradcą, szczególnie w takich przypadkach. <br>- Wizja białej sukni