dwa dymy, przymknął oczy i znowu śpiewał:<br><br>Panowie &lt;orig&gt;agieńci&lt;/&gt; prędko pospieszyli<br>Felka Zdankiewicza z nogami nakryli<br>Jedzie kibitka wąską ulicą<br>A koledzy jemu szczęścia, zdrowia życzą.<br>Ach wy koledzy, czyż wy nie żyjecie?<br>Czy wy mojej Mańce życie darujecie?<br>Nie martw się Feluś, my jeszcze żyjemy<br>I tą twoją Mańkie smykiem posuniemy.<br>Młoda Felusiowa już w grobie spoczywa<br>A my na te konto &lt;orig&gt;gruchniem&lt;/&gt; sobie piwa.<br><br>Gdy przebrzmiały ostatnie akordy tragicznego utworu, Piskorszczak zaznaczył:<br>- Tak, tak bywali przed wojną pierwszorzędne wyroby literackie, nie to co dzisiaj. W tej pieśni mamy wszystko detalicznie podane z &lt;orig&gt;nazwiskamy&lt;/&gt; &lt;orig&gt;agienciaków&lt;/&gt; i data wypadku. Braków wtenczas