jak najdłużej pozostać przed bramą. Każda sekunda była dla mnie bardzo ważna. Do końca życia nie zapomnę uczucia jakie miałem wchodząc do jednostki. Totalny szok potęgowany przez ogromnego kaca. Właściwie to nie wiedziałem co się ze mną dzieje.<br>Ustawili nas w dwójki i zaprowadzili na posiłek. Były to pozostałości ze śniadania. Wszystko było zimne i niesmaczne. Mało było osób które to jadły, a starsi żołnierze obecni przy naszym posiłku kleli: "Co! Nie smakuje wam nasze żarcie? Będziecie je żarli przez co najmniej trzy miesiące.". I tak po skończonym posiłku oddając brudne naczynie przeszliśmy przez szpaler sępów z wyciągniętymi czapkami, zbierających papierosy