nowej moralności i polityki. Rozpoczyna się ostre natarcie na Staruszkiewiczów, Ochotnickich, Marnotrawskich, żony i kawalerów modnych. Kolejny paradoks: nie tylko konserwatyzm szlachecki stał się dla "oświeconych" przeciwnikiem, ale i cudzoziemszczyzna. Jak w sarmatyzmie, tyle że w innej funkcji: zwolennicy Rousseau i Woltera wyśmiewają tych, którzy z podróży do Paryża przywożą snobistyczne mody i peruki zamiast nauk. Nie po raz pierwszy rysuje się znamienny dla polskiej kultury dualizm w stosunku do Zachodu, gdy obawa przed powierzchowną adaptacją mód i nowinek łączy się z dążeniem do znalezienia tam intelektualnego panaceum na rodzime niedomagania. Zadanie okazało się tym trudniejsze, że całą szkołę filozofii racjonalistycznej