zresztą wychodzi - wyraźnie przecenia wiedzę jaką dysponowali kierownicy gospodarki socjalistycznej. Występuje to w jego rozumowaniu w sprawie tzw. cen w "szerszym znaczeniu". Podobnie, pisząc o metodzie kolejnych prób i błędów w ustalaniu cen kalkulujących na dobra kapitałowe, stwierdza /ibid. s. 104/, że metoda ta "mogłaby działać znacznie skuteczniej w gospodarce socjalistycznej niż w gospodarce wolnorynkowej, bo przecież Centralny Urząd Planowania byłby znacznie lepiej poinformowany o tym co się dzieje w całym układzie gospodarczym, aniżeli jakikolwiek prywatny przedsiębiorca". Analogia ta jest jednak chybiona: prywatny przedsiębiorca, w odróżnieniu od CUP, nie musi ustalać cen. Równie niedoceniana jest motywacja. Próbując odpowiedzieć na pytanie dlaczego