w Niemczech - potrafiła czynnie bronić demokracji. Rząd &lt;name type="person"&gt;Dolfussa&lt;/&gt; torował drogę faszyzmowi; jego szef nie przeczuwał zapewne, że w parę miesięcy później padnie od kuli hitlerowskiego faszysty.<br>&lt;name type="person"&gt;Führer&lt;/&gt; i kanclerz Rzeszy był pilnym obserwatorem. Widział wszystkie słabości otaczającego go świata i wiedział, że w różnych krajach może liczyć na sympatyków i sojuszników zgodnie z zasadą "lepiej faszyzm niż komunizm" albo zgoła "najlepiej faszyzm". Ale był ciągle za słaby, aby już wtedy wyciągać przysłowiowe kasztany z ognia, potrzebował realnego oparcia - jeśli jeszcze nie sojuszów politycznych i wojskowych, to w każdym razie neutralizacji państw, mogących pokrzyżować jego plany. Naturalną koleją rzeczy zdawałoby się, że