Typ tekstu: Prasa
Tytuł: Rzeczpospolita
Nr: 03.16
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
Tytuł: Rzeczpospolita
Nr: 03.16
Miejsce wydania: Warszawa
Rok: 2004
gronie kandydatów kobieta, Irina Hakamada (3,9 proc).
AFP, REUTERS
ANALIZA
Rosja: wybory bez wyboru
Rosyjscy i zagraniczni obserwatorzy są zgodni: to była najnudniejsza kampania wyborcza w kilkunastoletniej historii rosyjskiej demokracji. W pewnym sensie ośmieszała ideę wyborów, zamieniając je w plebiscyt popularności jednego człowieka - prezydenta Władimira Putina.
Spora część winy spada oczywiście na rosyjskie elity polityczne, z których większość, bojąc się konkurencji z Putinem, zrezygnowała ze startu w wyborach. Nie usprawiedliwia to jednak zignorowania kampanii wyborczej przez urzędującego prezydenta. Strategia przyjęta przez Kreml była prosta: jest jeden kandydat, kochany przez 80 proc. Rosjan, a reszta to plankton bez większego znaczenia. Inni
AFP, REUTERS
ANALIZA
Rosja: wybory bez wyboru
Rosyjscy i zagraniczni obserwatorzy są zgodni: to była najnudniejsza kampania wyborcza w kilkunastoletniej historii rosyjskiej demokracji. W pewnym sensie ośmieszała ideę wyborów, zamieniając je w plebiscyt popularności jednego człowieka - prezydenta Władimira Putina.
Spora część winy spada oczywiście na rosyjskie elity polityczne, z których większość, bojąc się konkurencji z Putinem, zrezygnowała ze startu w wyborach. Nie usprawiedliwia to jednak zignorowania kampanii wyborczej przez urzędującego prezydenta. Strategia przyjęta przez Kreml była prosta: jest jeden kandydat, kochany przez 80 proc. Rosjan, a reszta to plankton bez większego znaczenia. Inni
gronie kandydatów kobieta, <name type="person">Irina Hakamada</> (3,9 proc).<br><au>AFP, REUTERS</></><br><br><div type="art"><br><tit>ANALIZA</><br><tit>Rosja: wybory bez wyboru</><br><br>Rosyjscy i zagraniczni obserwatorzy są zgodni: to była najnudniejsza kampania wyborcza w kilkunastoletniej historii rosyjskiej demokracji. W pewnym sensie ośmieszała ideę wyborów, zamieniając je w plebiscyt popularności jednego człowieka - prezydenta Władimira Putina.<br>Spora część winy spada oczywiście na rosyjskie elity polityczne, z których większość, bojąc się konkurencji z Putinem, zrezygnowała ze startu w wyborach. Nie usprawiedliwia to jednak zignorowania kampanii wyborczej przez urzędującego prezydenta. Strategia przyjęta przez Kreml była prosta: jest jeden kandydat, kochany przez 80 proc. Rosjan, a reszta to plankton bez większego znaczenia. Inni
