1, chóru męskiego z organami ­ nr 2, chóru mieszanego z organami ­ nr 3 <br>i 4 oraz chóru mieszanego a cappella ­ nr 5 i 6. Może to wskazywać na porządek <br>ewolucyjny ­ od obsady chóru męskiego (dwie msze), do obsady chóru mieszanego <br>(cztery msze); wiąże się zaś z pewnością z oczywistą różnicą specyfiki faktury <br>i kolorytu. W poprzednich rozdziałach podałem wiele przykładów i komentarzy <br>odnoszących się do tych mszy, spójrzmy więc podsumowująco na ich styl, jakkolwiek <br>cykle te zasługują na osobne, szersze studium. Nowowiejski był z pewnością kompozytorem <br>świadomym pewnej odrębności stylu współczesnej mu muzyki kościelnej (na co zwracałem <br>uwagę). W 1935 r