podniósł <br>ręce gestem poddania.<br>- I herbacianą, koniecznie - usłyszeli z daleka. <br>Pinokio wchodził już do budynku.<br><br>- I co, udało się? - spytała Dominika. Siedziała <br>w kucki na wysokim taborecie ustawionym na stole i pracowicie <br>skrobała drewniany sufit werandy. Adam mieszał patykiem brązową <br>gęstą maź w blaszanym pudełku i kątem oka <br>sprawdzał stabilność spiętrzonych na sobie mebli.<br>- Spadnie i nogi połamie - powiedział bezosobowo <br>i do nikogo. Nie mógł darować Dominice odrzucenia propozycji, <br>że zrobi wszystko sam. (Ale - odpowiedziała. - Będę <br>przyglądała się z założonymi rękami; mowy <br>nie ma.)<br>- Nie spadnie i nie połamie - dobiegło z góry. - Ma <br>piątkę z wuefu. Mów prędzej, udało się?<br>- Fiasko