Roześmiała się burzliwie. - Bezduszna, ciemna istota! Teraz dopiero pojęłam, jaki brak był tu najważniejszy. Żebym tej okropnej pustki w sercu nie nosiła, znalazłaby się i do zdobycia techniki... energia! A ty? pięknie śpiewasz. Głos, szkoła, styl bez zarzutu. Jednak czegoś brakuje w tym śpiewie. Czy nie piszą o tobie krytycy "śpiewaczka kulturalna" zamiast "zachwycająca śpiewaczka"?<br>Marta wstała porywczo; usta jej zsiniały jak u Adama w chwilach wielkiego wzburzenia.<br>- Za późno, mamo, na te odkrycia, za późno! Paweł mnie kocha, nie mogę go opuścić.<br>- Paweł ciebie kocha! - krzyknęła wtenczas Róża. - A czy ty od miłości lepsza, mądrzejsza stajesz się? Dzień każdy błogosławisz