na nią&lt;/&gt;<br>KOZDROŃ<br>A! A! A!<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Opiera się o drzewo prawą ręką&lt;/&gt;<br>NIBEK<br>&lt;hi rend="italic"&gt;krzyczy&lt;/&gt;<br>Spokój, bo cię zastrzelę jak psa.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Wydobywa rewolwer i wytrząsa nim Kozdroniowi przed nosem&lt;/&gt;<br>Ani słowa, bo zginiesz jak mucha!<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Kozdroń nadludzkim wysiłkiem opanowuje się i stoi sztywno ze skrzywioną twarzą. Kuzyn spogląda na tę scenę spode łba i szybko pisze ostatnie zdania.<br>Do Widma&lt;/&gt;<br>No, Anastazjo. Może wypijesz z nami kawy, dobrej porannej kawy z bułką z masłem i miodem? A może sera? Przepyszny &lt;orig&gt;gliwuś&lt;/&gt; udał się dziś Urszuli.<br>&lt;page nr=130&gt; WIDMO<br>Dobrze, Dyapanazy. Wypiję z wami kawy.<br>&lt;hi rend="italic"&gt;Siada na miejscu dziewczynek sztywno i nieruchomie&lt;/&gt;<br>NIBEK<br>A może