niej w chwili, w której dwie salowe obstawiają jedno z łóżek parawanem.<br>Urocza siostra Anna na kaczych nogach prowadzi mnie od łóżka do łóżka, wdzięcznym gestem i promiennym spojrzeniem wskazuje co ciekawsze przypadki szpiczaka, zwanego myeloblastomą.<br>Okazuje się, że mimo wszystko zawiodła mnie wyobraźnia.<br>Dlatego też nie p rzedstawię tu sprawozdania z tego, co pozwolono mi obejrzeć na sali nr 12.<br>Siostra Anna żegna mnie świetlistym uśmiechem.<br>U wyjścia czeka sam Mrawiński.<br>Tym razem podaje mi rękę na pożegnanie.<br>W jego oczach widzę drobne odbicie swej otępiałej twarzy.<br>- Czuję się w obowiązku wyjaśnić - mówi - że postąpiłe m wbrew zasadom i przyjętym