skarbu Wassermanów nie było zupełnie czasu. Naturalnie, mógł zarządzić robienie następnych kwietników czy rabatek poza domem, ale teraz, gdy każdy grosz z kasy publicznej był skrupulatnie oglądany - najpierw przez własnych księgowych, potem przez samozwańczych kontrolerów solidarnościowych - nie uzasadnione niczym wydatki by nie przeszły. Z pomocą przyszedł mu przypadek.<br>Pisał kolejne sprawozdanie z kolejnego zebrania, na którym nic nie uchwalono i nie postanowiono niczego, kiedy na biurku zadzwonił telefon. Wewnętrzny tym razem. Pierwszy prosił go do siebie, by pomógł mu podjąć decyzję. Miał gości, tym razem grupę sąsiadów z osiedla, graniczącego z posesją komitetu.<br>- Państwo reprezentują komitet blokowy... - zaczął, ale jeden z