zawsze kończą w pieczarach potworów. Była tak przerażona, że nie mogła się ruszać. Trzeba słuchać mamusi.<br>- Wezmę tę niebieską - zadecydowała, kiwając na czerwonoręką.<br>Przeszły do pomieszczenia za kotarą. Inge rozpięła płaszcz i powoli uwolniła się od dwuczęściowego kostiumu z brązowej wełny. Gdy była w samej bieliźnie, odwróciła się do grubej sprzedawczyni. Pozwoliła sobie pomóc.<br>Tato był zapracowanym urzędnikiem. W dzieciństwie zabierał ją na wycieczki do lunaparku. Był czuły. Ale gdy podrosła, w ojcu pojawiła się obcość. Nie pozwalał jej wychodzić z domu. Krzyczał, że jest ostatnią zdzirą. Gdy uciekła z knajpianym saksofonistą, rodzice wyrzekli się jej. Nie chcieli mieć nic wspólnego