ekstazie do żelaznego pudła. W środku istotnie stał imponujących rozmiarów, bardzo ozdobny budzik i nic poza tym.<br>- Genialne... - westchnęła z zachwytem Barbara, podnosząc się z podłogi.<br>- Prawda? - podchwycił Janusz, nieco jakby pogodniejąc. - Nieźle to wygląda, co? I robi wrażenie?<br>- Robi, robi - przyświadczył Lesio. - Bardzo dobre wrażenie.<br>- A to to co? - spytał z zaciekawieniem Karolek, wskazując aparaturę obok skrzynki. - Do czego?<br>- A właśnie! - westchnął Janusz, na nowo popadający w przygnębienie. - To jest właśnie ten problem. Skrzynkę, uważacie, postawimy na torze i będzie sobie cykała. Ale samo cykanie to mało, trzeba podejść psychologicznie. Cyka, to cyka, pokażemy ją konduktorom czy tam maszyniście, znajdzie