w swym kraju odbudowują, wykształcił jedną z najdoskonalszych form w historii muzyki: formę sonatową. Demonstruje ona, mówiąc z grubsza, historię konfliktu i jego szczęśliwego rozwiązania. W tak zwanej ekspozycji ukazane są dwa przeciwstawne, w dwóch różnych tonacjach rozbrzmiewające tematy muzyczne, które w następnej cząstce - przetworzeniu - przerzucają się wzajemnie argumentami i srodze spierają, by wreszcie w tak zwanej repryzie osiągnąć consensus i tonacyjną jedność. <br>I o to właśnie chodzi. System tonalny nie wyklucza istnienia dysonansów, byleby tylko zostały one w porę i wedle reguł harmonii rozwiązane.<br>Jeśli ktoś nie zrozumiał, o czym mówię, niech się do tego nie przyznaje, tylko czym prędzej