sławny pistolet. Ujrzawszy to Artur jednym skokiem przesadził kontuar i ukrył się za nim. Zdziwiony nagłym zniknięciem rozmówcy Adam szukał go po całym bufecie. Dopiero po dobrej chwili ukazała się nad ladą głowa Artura:<br>- Czyś ty oszalał? - krzyknął zbielałymi wargami.<br>- Nie nabity - skwitował Adam. - Ale może wystrzelić.<br>- Schowaj to, bo stąd nie wyjdę.<br>Adam wsadził pistolet do teczki, zadowolony z wrażenia, jakie wywarł na koledze, który z powodu dolegliwości kręgosłupa nie wykazywał nigdy dotąd takiej sprawności.<br>Kiedyś na zebranie zarządu Oddziału przyszli nieco spóźnieni Zechenter i Skoneczny, pokładając się ze śmiechu. Na pytanie, co było powodem ich wesołości, opowiedzieli nam zdarzenie