np. badanego ucznia wychowawcy klasowemu. Należy jednak, jak sądzę, przekazywać "wynik przetworzony", podany w postaci zrozumiałej dla odbiorcy (nie jest on przecież psychologiem!). Należy też unikać posługiwania się w orzeczeniu psychologicznym pojęciami, które mają w języku codziennym swoje dodatkowe znaczenia. Mówiąc inaczej, nie należy stwarzać okazji do stygmatyzacji. Normuje to standard J2.3 (APA, 1985a, s. 80) i standard 16.6 (APA, 1985b, s. 86). Nie uważam, aby nauczycielowi była potrzebna informacja o wartości II ucznia. Informacja ta może jednak - jak dowodnie wykazały wyniki rozlicznych badań przeprowadzonych przez Rosenthala i jego współpracowników, a także innych badaczy (por. rozdz. 4., pkt. 3