skazana jest na śmierć. A on zagłębiony w<br>fotelu patrzy na ruiny zamku królewieckiego, na<br>smukłe topole, na bezradne obłoki: wie, że gasną światła,<br>że rozsypują się ruiny królewieckiego zamku i schną topole<br>- wie, że zostały tylko jego dłonie pomnożone przez dłonie<br>tych, którzy przewracają stronice Krytyki czystego rozumu.<br>Suche, starcze dłonie zasłaniają świat zieloną jedwabną<br>firanką, zawieszoną nad oknem skromnego gabinetu.<br><br>Bouquéron, 15 XII 1941 r.&lt;/&gt;<br><br><br>&lt;div&gt;&lt;tit&gt;ODPOWIEDŹ NA LIST FRANCESCA<br>OBYWATELA RZYMSKIEGO&lt;/&gt;<br>I<br><br> Kochany Francesco! Trudno doprawdy powiedzieć jak<br>bardzo ucieszył mnie Twój list. Masz dopiero sześć lat<br>i umiesz już pisać tak ładnie. Kiedy byłem w Twoim wieku<br>- mały