skierowanego przez Zarząd Klubu Publicystów dla Zagranicy do dziennikarskiej młodzieży emanowało ciepło i opiekuńczość, choć między wierszami pewnie taił się niepokój. Młodzież, wiadomo, mamy ostrą i bezkompromisową. Dać jej okazję - dosunie swoim mentorom, nie bacząc na wiek i godności, wytoczy zarzuty, zmiażdży krytyczną oceną.<br>Narybek przyjął jednak postawę wyczekującą i starej gwardii pozostało tylko desperacko wyjść naprzeciw naturalnym zachowaniom młodzieży. Po zaprezentowaniu wielu spraw stowarzyszeniowych, w szczególności klubowych, członkowie zarządu sami zaczęli podrzucać drażliwe wątki; a to o szefach, którzy nie rozumieją i nie doceniają, a to o niedostatku wyjazdów zagranicznych, a to o zatrutym życiu zawodowym z powodu niedouczenia w językach