musisz dzwonić, wysiadywać w kafejkach i czekać, aż znajdzie dla ciebie czas. Nigdy nie przerwie ci w pół zdania mówiąc: "Kochanie, opowiadasz mi to już piąty raz, zmień chociaż puentę". Nigdy nie ziewnie w środku pasjonującej historii o wymianie spojrzeń pomiędzy tobą a tym przystojnym brunetem z księgowości w firmowej stołówce. Możesz przed nim płakać bez ryzyka, że spojrzy z obrzydzeniem na ociekające tuszem policzki i powie: "Stara, weź się w garść i przestań histeryzować". I pamięta. Pamięta wszystko. Twój szampański nastrój sprzed sześciu lat, kiedy dostałaś od kogoś pierwszego w życiu storczyka. Euforię pierwszych pocałunków, tych jeszcze z siódmej klasy