mieszkał w Dreznie, a więc w razie jakichś kłopotów mogłem znaleźć u niego opiekę, tam właśnie rozpocząłem studia. Ilość Polaków na tych studiach była znaczna, ale poza nie żyjącymi już Konstantym Chomętowskim i Józefem Pragłowskim (obaj z ówczesnej Galicji) oraz Jerzym Olszyńskim z Prus Zachodnich nie nawiązywałem z nikim bliższych stosunków przyjacielskich.<page nr=5> Pragłowski zginął w latach okupacji, biorąc czynny udział w akcji oporu. Byłem natomiast bodaj jedynym Polakiem, który należał do postępowego "<name type="org">Związku Nieskorporowanych Studentów</>". Dzięki przynależności do tego Związku zetknąłem się z elitą umysłową różnych narodowości. Co się tyczy studiów, to odrabiałem je sumiennie bez nadmiernego zainteresowania, chociaż byli tam