jest z reguły zadaniem skomplikowanym. Można w zasadzie wyróżnić dwie podstawowe metody szacowania parowania w takich warunkach:<br>- metodę obszarowego bilansu wodnego służącą do uzyskania jednej zintegrowanej wartości parowania terenowego badanego obszaru w rozpatrywanym przedziale czasu; mankamentem tej metody jest jej mała na ogół dokładność oraz konieczność wyznaczania wielkości parowania w stosunkowo długich przedziałach<br><br>&lt;page nr=147&gt; czasu (miesiąc, rok); metoda nie pozwala określić parowania terenowego z mniejszych powierzchni badanej zlewni, jeżeli ich odpływ nie jest kontrolowany;<br>- metodę punktowego wyznaczania ewapotranspiracji lub parowania z jednorodnych lub też quasi-jednorodnych powierzchni wydzielonych w obrębie badanego obszaru (zlewni rzecznej); dla uzyskania wielkości parowania terenowego należy dodatkowo zastosować