przegląd związków czynnych&lt;/&gt;<br>Substancje te zgodnie z definicją [43] mają cząsteczkę o niskiej masie cząsteczkowej (a więc nie zaliczamy do nich białek); tworzą się lub gromadzą w odpowiedzi na porażenie przez patogena albo pod działaniem czynników stresowych, takich jak mróz czy promieniowanie ultrafioletowe. W roślinie nie zakażonej lub nie poddanej stresowi jest ich więc mało lub nie ma wcale. Badaczem, który pierwszy szerzej zajmował się fitoaleksynami i określił ich charakter był niemiecki profesor Karl Otto Müller. On też ze swoim współpracownikiem Borgerem nadał tym substancjom w roku 1940 nazwę "fitoaleksyny" [32], wzorując się na terminie aleksyny nieco wcześniej wprowadzonym w bakteriologii