wziąć się w garść. Łatwo nie było, ale poradziłem sobie. Od tamtego czasu nie piję.<br>- W ogóle? - Jaskier zająknął się, ale ciekawość przemogła. - W ogóle? Nigdy? Przecież... <br>- Jaskier - Geralt uniósł lekko brwi. - Opanuj się. I zastanów. W milczeniu.<br>- Przepraszam - burknął poeta. <br>- Nie przepraszaj - rzekł pojednawczo wampir. - A ty, Geralt, nie strofuj go. Rozumiem jego ciekawość. Ja, a dokładniej biorąc ja i mój mit, uosabiamy wszystkie jego ludzkie lęki. Trudno wymagać od człowieka, by wyzbył się lęków. Lęki pełnią w psychice człowieka rolę nie mniej ważną od wszystkich pozostałych stanów emocjonalnych. Psychika pozbawiona lęków byłaby psychiką kaleką.<br>- Wystaw sobie - powiedział Jaskier, odzyskując