musztardowego i róż, nie ustając jednak w poszukiwaniu rozwiązania tego delikatnego problemu. W rezultacie stworzył cywilizacyjne arcydzieło: centrum trawienia wszechrzeczy, obiekt westchnień i jęków, niemego świadka tragedii, wzlotów i upadków cywilizacji, istny Top Gun dla uziemionych, porcelanowego bożka i tron, na którym każdy człowiek jest królem: sedes. Szybko zbłądził pod strzechy i stał się natchnieniem poetów. Opiewał go Salvador Dali w "Dziennikach geniusza", wyżywali się na nim zwolennicy poezji turpistycznej z Grochowiakiem na czele. Amerykanie wprowadzili do języka potocznego przenośnię o "rozmowie z porcelanowym bożkiem", zaś w nadwiślańskiej muzyce rozrywkowej popularność sedesu zaowocowała piosenką "Miłość do babci klozetowej" zespołu "Big Cyc