ITU skupiał się w okresie dwudziestolecia międzywojennego całokształt problemów związanych z przygotowaniem produkcji i oceną jakości wojskowych przyrządów optycznych. We wrześniu 1936 roku w wyniku wzrostu zastosowań przyrządów optycznych w WP zaszła konieczność zwiększenia liczby inżynierów optyków zatrudnionych w służbie uzbrojenia. Podjęto więc w Departamencie Uzbrojenia decyzję skierowania na jednoroczne studia do Paryskiego Instytutu Optyki w roku szkolnym 1936/1937 cywilnego pracownika zbrojowni inż. Antoniego Sidorowicza. Ostatnim kierownikiem zbrojowni był mjr inż. Adam Wierciak. Dalszych informacji na temat działalności tej placówki nie udało się zgromadzić, gdyż w CAW zachowały się jedynie listy płac zatrudnionego w Zbrojowni Nr 2 personelu.<br><br>&lt;tit&gt;2. POLSKIE